Reinaert de Vos

Op vrijdag 18 november keken wij met alle havo klassen naar de theatervoorstelling van Reinaert de Vos. We hebben dit gekeken omdat we tijdens Nederlands het boek aan het lezen waren.

De vormgeving

Op zich zag het er wel goed verzorgt uit. Je kon zien dat er wel heel wat tijd in was gestoken. Het decor was niet spectaculair er was alleen een tafel waaraan een van de mannen zat te schrijven en er hing een beamer.

De gesproken tekst

Er waren 2 mannen die spraken. De één sprak in het begin erg netjes en formeel, later deed hij ook nog een klein stukje in het Middelnederlands. De ander was aan het rappen maar omdat dit een beetje lastig te volgen was, werd er op de beamer afgebeeld wat hij aan het rappen was.

De inhoud van het verhaal

De inhoud van het verhaal was precies hetzelfde als in het boekje wat we hebben gekregen en gelezen. Het ging als volgt:

Reinaert is een vos en hij doet dingen die tegen de wet zijn. Hiervoor woord hij gestraft alleen Reinaert reageert hier niet op. Elke keer als een dier hem probeert mee te krijgen naar de koning verzint hij een list. Zodat de dieren die het proberen zelf in de problemen komen. Totdat zijn neef komt, Reinaert gaat wel met hem mee.

Als ze aankomen bij de koning verzint Reinaert weer een list. Hij verteld dat hij veel geld heeft verstopt en dat wanneer de koning hem niet opsluit, hij kan vertellen waar het ligt. Nu begrijp je natuurlijk wel dat het geld helemaal niet bestaat en dat Reinaert toch weer onder zijn straf is uitgekomen.

De actualiteit van het verhaal

Het verhaal heeft veel te maken met de actualiteit. Dit zag je ook terug in het theater. Er werden namelijk tussen het verhaal door stukken uit het nieuws afgebeeld op de beamer.

Sprak het je aan of niet

Het sprak mij niet heel erg aan. Het was wel een leuke afwisseling en ik snap nu iets meer van het verhaal maar ik zou hier niet zelf heen gaan als het in een theater wordt opgevoerd.

Aan wie raad je dit aan

Deze theatervoorstelling is aan te raden voor kleine kinderen. Voor hen is het wel interessant. Het kan wel voor 15 à 16 jarige maar de kans is groot dat er heel veel kinderen zijn die het niet leuk vinden. 

Remco Campert: Het leven is verrukkulluk

Het boek, het leven is vurrukkulluk, is geschreven door Remco Campert. Voor meer informatie over Remco Campert klik hier:

http://remco-campert.weebly.com/biografie.html

Het is boek is op een speciale manier geschreven. Het staat vol woordspelingen, spelfouten, deze spelfouten zijn met opzet gemaakt. Ik als dyslect vond het daarom ook een lastig boek en deed er lang over om het te begrijpen. Een goede (helaas korte) recensie kun je vinden op: http://www.volkskrant.nl/wca_item/boeken_detail/453/192159/Het-leven-is-vurrukkulluk.html

Een samenvatting van het verhaal kun je hier vinden:

http://www.scholieren.com/boekverslagen/7169

plot

Het verhaal speelt zich af in één zondag. Het begint ’s ochtends als twee jongens, Mees en Boelie, een meisje genaamd Panda in het park ontmoeten. Samen wandelen ze een lange tijd door het park, totdat ze een grijsaard (Kees) ontmoeten. Na een tijdje willen ze naar huis gaan maar de grijsaard wil mee. Ze zijn het hier niet mee eens maar hij blijft ze volgen, daarom slaan ze de grijsaard neer. Ze trekken zijn schoenen uit en vinden daar 200 gulden. Eenmaal thuis aangekomen probeert Mees, Boelie het huis uit te werken, hij wil panda namelijk voor zich alleen. Uiteindelijk gaat Boelie zelf weg omdat hij een afspraak heeft. Boelie is namelijk een dichter en wordt daar over geïnterviewd. Als Boelie weg is liggen Mees en Panda al snel samen in bed.

Als ze klaar zijn valt Mees in een diepe slaap, hij droomt over vroeger. Dat hij een jazzpianist was en speelde in Billy’s bar. Tegelijkertijd had hij een verhouding met de vrouw van een vriend van hem. Toen de vrouw Mees dumpte was hij hier kapot van. Hij zocht troost bij een vriendin van hem, ook dit eindigde in bed.

Als hij wakker wordt begint Panda tegen hem te praten. Ze verteld dat ze een tijdje terug ten onrechte behandeld is.

Ondertussen heeft Boelie het gesprek met de journalist Ernst-Jan. Het verhaal wordt uiteindelijk een groot fantasie verhaal. Dan begint Ernst-Jan over zijn vrouw (Etta), hij denkt dat ze een andere minnaar heeft. Boelie gaat met Ernst-Jan mee naar huis om uit te vinden of dat ook echt zo is.

De grijsaard is inmiddels bijgekomen. Hij schreeuwt in het wilde weg dat hij is berooft is. Opeens is daar een jonge man, Tjeerd, hij heeft gezien wat er met de grijsaard is gebeurd. Als Tjeerd hem hulp aanbied en met hem naar de politie wil, weigert de man dit. Hij krijgt hem zover om naar zijn tante te gaan voor hulp. De tante van Tjeerd, Rosa Overbeek blijkt een oude schoolvriendin van de grijsaard zijn erg blij elkaar te ontmoeten.

Mees en panda hebben het idee om van het geld een feest te organiseren en nodige iedereen uit. Boelie, Etta en Ernst-Jan zijn ook op het feest. Boelie is i.p.v. erachter te komen of Etta een minnaar heeft zelf de minnaar geworden. Hierdoor ontstaat een ruzie tussen Ernst-Jan en Etta. Ook Tjeerd komt uiteindelijk op het feest te terecht.

Door het feest zijn alle korte verhaallijnen samen gekomen en is het één verhaal geworden.

De hoofdpersonen van het boek zijn:

Mees: Hij is 25 jaar en woont in Amsterdam samen met een goede vriend. Mees is een Jazzpianist. Hij is een seksistische jongen die houdt van zijn vrijheid. Hij vindt zijn leven niet echt interessant.

Boelie: Hij is de vriend met wie Mees samenwoont. Boelie is een rustige jongen. Hij is onzeker en vaak ontevreden over zichzelf. Wel heeft hij veel gevoel voor humor.

Panda: Zij is een 15-jarig meisje die Mees en Boelie in het park ontmoet. Ze is keihard, egoïstisch en heeft wilde romantische fantasieën. Panda heeft een eigen kijk op het leven, is brutaal en doet wat ze wil.

Etta: Zij is getrouwd met Ernst-Jan. Hier heeft ze spijt van. Haar moeder is een alcoholist. Deze dingen maken Etta een erg ongelukkige vrouw. Ze houd van een perfect leven; netjes, alles op een rijtje en nooit problemen. Dit heeft ze zelf alleen niet.

Ernst-Jan: Hij is de journalist die Boelie heeft geïnterviewd. Hij houd van voedbal en alcohol. Hij besteed niet veel aandacht aan zijn vrouw, Etta en hij denkt dat ze een andere minnaar heeft.

Tjeerd Overbeek: Hij is het neefje van Rosa Overbeek. Tjeerd wil graag mensen helpen. Maar het is een bange jongen, hij is vooral bang voor zijn leeftijdsgenoten.

Rosa Overbeek: De tante van Tjeerd Overbeek. Rosa is toezichthouder op de openbare toiletten in het park. Wanneer deze oude dame Kees ontmoet is ze dol gelukkig.

Kees (de grijsaard): Hij is een oude koppige man, die zich niet graag laat vertellen wat hij moet doen. Door toeval vind Kees zijn oude schoolvriendin terug.

Het thema van het boek is liefde. Dit blijkt uit alle liefdesrelaties die ontstaan gedurende de dag.  

Hier zijn nog een paar foto’s die temaken hebben met het boek:

-       http://www.tzum.info/wp-content/uploads/2011/05/NLL11_Remco-Campert_5922.jpg

-       http://www.abradio.nl/img/uploads/nieuws/thumbs/0-1318579425-cpnbnlleest11coverpocketbieb.jpg

Herman Koch: Het diner (herschreven eind)

Wanneer de rekening is betaald gaan Claire en ik nog even mee met Serge en Babette naar huis. We zijn nog niet uitgepraat had Serge gezegd.

Toen we op de fiets zaten kreeg Claire een sms dat met Beau alles goed was gegaan. Michel ging nu naar huis en hij zou wachten totdat wij thuis waren. Daarna fietsen we snel door om niet te laat bij Serge en Babette te zijn.

Als we thuis en weer met zijn vieren rond de tafel zitten zet Serge de televisie even aan. Over een kwartier begint  het journaal. Serge vertelde dat hij en zijn vrouw in de auto hadden gepraat en dat hij nu ook van mening was dat het misschien beter was om de gebeurtenis zo snel mogelijk te vergeten en geen aangiften te doen. Babatte zag er beter uit ze had geen rood omrande ogen meer en had een glimlach op haar gezicht.

Het nieuws begon we zaten niet echt te kijken. Babette had aan Claire gevraagd hoe dat nou verder moest met Rick hij leed wel onder wat hij gedaan had. We waren druk aan het kletsen totdat Serge opeen de televisie heel hard zetten. De beelden van het pinhokje en de twee jongens die aan het lachen waren was weer op tv. Ik keek Serge boos aan en zei ‘die beelden hebben we nou al gezien we hadden het er net over om alles te vergeten!’ Serge reageerde niet. Ik luisterde maar weer naar de nieuwsuitzending. Er kwam een meisje in beeld met een strak naar achter gestoken staartje. Ik herkende haar ergens van maar wist niet meer waarvan. Totdat ik me opeens realiseerde dat ze onze jassen had aangenomen, dat ze er was toen ik de vrouwen wc in ging, dat ze buiten had gestaan toen ik met mijn zoon was en dat ze een paar keer aan onze tafel had geserveerd.

Ik kon niet geloven wat ik toen hoorde ze had het over ons. Ze had het over onze kinderen. Ze vertelde dat ze Serge Lohman in het restaurant had geserveerd en dat ze af en toe dingen opving. Toen ze iets hoorde over een zwerfster ging ze opletten. Ze had de andere serveersters ook ingelicht. Die gingen nu ook luisteren.

Ik bedacht me opeens dat er ook veel vaker meisjes rond onze tafel stonden.

Het meisje ging door met vertellen maar ik luisterde niet meer ik dacht alleen nog maar aan Michel we moesten naar huis, hij was daar alleen wat als ze hem nou nu zouden oppakken.

Claire en ik waren 5 minuten later thuis. We hadden Michel verteld wat we net op het nieuws hadden gehoord toen Serge belden. De politie was al bij hun thuis hij zei dat ze ook naar ons kwamen. Michel had meegeluisterd en begon nu zacht te huilen op de bank. ‘Papa’ zei hij wat gaan we nu doen ik heb er zo’n spijt van, maar wat gaat er nu gebeuren, wordt ik opgepakt? Toen ging de bel…

Herman Koch: Het diner

Het boek, het diner, is geschreven door Herman Koch. Voor meer informatie over Herman Koch klik hier: http://www.nightwriters.nl/Auteurs/writer/5/Herman_Koch/?show=biography

Het is boek is zo geschreven dat je steeds wil blijven door lezen. Vanaf het eerste hoofdstuk is het al spannend. Ook zijn er in het boek bepaalde situatie die je herkent. Een goede recensie kun je vinden op: http://www.parool.nl/parool/nl/26/boeken/article/detail/120681/2009/01/15/Herman-Koch---Het-diner.dhtml

Een samenvatting van het verhaal kun je hier vinden op: http://educatie-en-school.infonu.nl/werkstuk/78433-boekverslag-het-diner-door-herman-koch.html

Plot

Paul lohman is een gelukkige man. Hij heeft een vrouw Claire en een zoon Michel. Hij ontdekt dat zijn zoon iets vreselijks heeft gedaan samen met zijn neef Rick. Zijn broer Serge de vader van Rick weet het ook. Daarom nodigt Serge, Paul en Claire uit in een restaurant om er over te praten. Wanneer ze bij het restaurant aankomen ziet Paul dat Babette een zonnebril draagt, ze heeft gehuild ziet hij.

Namaten ze langer in het restaurant zitten krijg je steeds meer te weten over Paul. Zo hoor je dat hij een ziekte heeft , hij kan niet goed omgaan met zijn emoties. Hij kan heel agressief zijn. Hij heeft bijvoorbeeld zijn broer met een pan neergeslagen. Elke keer wanneer hij zoiets deed heeft zijn zoon dit gezien. Het is daarom ook niet gek dat zijn zoon ook agressief uit de hoek kan komen.

Rick en Michel blijken een zwerfster eerst te hebben mishandeld en daarna, zonder dat het de bedoeling was, gedood. De zwerfster lag in een pinhokje, ze hebben van alles naar binnen gegooid waaronder een lege jerrycan. Daarna hebben ze een aansteker naar binnen gegooid en is het pinhokje ontploft. De beelden waren te zien bij ‘opsporing verzocht’.

Als ze eindelijk over het onderwerp beginnen te praten lijken er meningsverschillen te zijn. paul, Claire en Babette vinden dat ze het voor zich moet houden want niemand weet dat het hun kinderen waren. Serge is van plan zijn kandidaatschap als ministerpresident op te zeggen omdat hij niet kan leven met het geheim. Hij zou dan ook het geheim gelijk bekend maken. Babatte is het hier niet mee eens en barst alleen bij het idee al in tranen uit. Claire bedenkt een plan. Paul zou dit moeten uitvoeren maar hij weigert.

Uiteindelijk heeft Claire, Serge tegen de grond geslagen. Zodat hij niet voor de tv durft te zeggen dat hij ging stoppen. Uiteindelijk word hij geen ministerpresident en hij heeft niks gezegd. Hierdoor gaat het leven van de twee gezinnen gewoon door. Behalve dan dat de geadopteerde zoon plotseling is verdwenen (dit hebben Rick en Michel gedaan omdat hij hun chanteerden, onderleiding van Claire).  

De hoofdpersonen van het boek zijn:

Paul Lohman: Hij is de hoofdpersoon. Vanuit zijn ogen wordt het verhaal verteld. Hij houdt ontzettend veel van zijn vrouw en zoon. Hij heeft dan ook alles over voor hen over ook al gaat dat soms ten koste van andere. Hij kan soms best agressief zijn. Ook is hij een beetje mysterieus want uit het verhaal blijkt dat hij een ziekte heeft maar hij verteld niet wat.  

Claire Lohman: De vrouw van Paul. Het is een hele lieven vrouw. Ze heeft alles over voor haar man en har zoon.

Michel Lohman: Hij is de zoon van Paul en Clair Lohman. Het is een hele gewonen jongen. Hij is goed bevriend met Rick en Beau. Hij lijkt qua gedrag veel op zijn vader, vooral zijn agressiviteit. Hij heeft een belangrijke rol in het boek. Hij is namelijk de gene die iets vreselijks uitgevoerd.

Serge Lohman: Broer van Paul Lohman. Hij is ministerpresidentskandidaat. Hij heeft aparte trekjes. Hij houdt van wijn en van lekker eten. Je weet niet veel van hem. Je weet alleen hoe Paul tegen hem aankijkt.

Babette Lohman: De vrouw van Serge. Ze staat 100% achter hem. Ze tred een beetje in de schaduw van Serge.

Rick Lohman: Hij is de zoon van Serge en Babette Lohman. Hij heeft samen met Michael iets uitgevoerd.

Beau Lohman: Hij is de geadopteerde zoon van Serge en Babbette Lohman. Later in het boek is hij de gene die Michel en Rick chanteert.

De thema’s van het boek zijn onder andere: vader- zoonrelatie, moeder- zoonrelatie, puberteit, moord en sociale problemen.      

Hier zijn nog een paar foto’s die te maken hebben met het boek:

-       http://www.eenpassievoorboeken.nl/img_act/koch.jpg

-       http://www.holland.com/upload_mm/3/9/3/492_fullimage_amsterdam%20restaurant%20de%20kas%20gebouw.jpg_560x350.jpg

leesautobiografie

Al vanaf dat ik heel klein was werd ik voor gelezen. Vanaf een jaar of 3 las mijn oom mij voor uit Jip en Janneke van Annie M.G. Schmidt. Ook toen ik op de peuterspeelzaal zat werd er voorgelezen. Helaas weet ik niet meer precies welke boeken.

Op de basisschool in groep 1 en 2 werden er heel veel voorgelezen. Twee boeken die ik mij nog goed kan herinneren zijn: Pluk van de Petteflet van Annie M.G. Schmidt en Lekker weertje koekepeertje van Carry Slee.

Vanaf groep 3 werd er minder voorgelezen. Dit was namelijk het jaar dat we begonnen met zelf lezen. We begonnen met de boekjes ik leer lezen. In groep 4 begon het echte avi lezen. Iedereen had nu ongeveer avi 4. Je moest nu met een pasje naar de schoolbibliotheek, hier vond je boeken van dat niveau. Verder in het jaar kreeg je steeds een hogere avi.

In groep 5 had je dan avi uit. Nu mocht je alle boeken lezen. De boeken die ik vanaf groep 5 gelezen heb zijn bijvoorbeeld: De computerheks van Francine Oomen, De kinderen van de grote beer van Carry Slee (dit waren ook nog wel boeken die werden voorgelezen), De GVR van Roald Dahl en ga zo maar door.

Ik weet nog goed dat in groep 7 het boek Achtste-groepers huilen niet van Jacques Vriens werd voorgelezen. Dit had zo’n indruk op de klas gemaakt dat in groep 8 dit boek nog een keer is voorgelezen.

In de vakantie tussen groep 8 en eerste klas heb ik alle boeken van Hoe over leef ik… van Francine Oomen gelezen. Ook voor mijn eerste boek verslag heb ik gekozen voor een Hoe overleef ik... boek van Francine Oomen.

In de tweede klas heb ik de boeken: Dat heb ik weer deel 1, 2 en 3 van Carry Slee gelezen. voor school heb ik toen het boek Op blote voeten van Maren Stoffels gelezen. In derde klas heb ik hier van voor Nederlands een film moeten maken.

Afgelopen vakantie heb ik onder andere Hoe versier ik een prins? en Hoe verover ik een prins? van Tyne O’Connell gelezen.

Als laatst heb ik het boek Het diner van Herman Koch gelezen, dit was ook voor school. Gezien mijn dyslexie lees ik niet zo vaak en niet zo veel