Informatie over het boek
Op de
voorkant van het boek staat een jongen, Tonio. Hij beeld Oscar Wilde uit, dit
was een opdracht van zijn school. Deze foto is ook mee gestuurd met de
rouwkaarten van Tonio. In eerste instantie wist ik niet dat Tonio op de
voorkant van het boek stond en ik wist ook niet dat deze foto Oscar Wilde
uitbeelden. Hier is de foto van het boek: http://www.debezigebij.nl/upload_mm/5/2/5/6088_Toni%20pap_Tonio.jpg
En hier
is een foto van Oscar Wilde:
Het
boek begint met de geboorte van Tonio. Adri van de Heijde wil Tonio inschrijven
bij het gemeentehuis met twee achternamen. Dit doet hij om de achternaam van
zijn vrouw, Rotenstreich, in stand te houden. Het gaat echter mis, hij krijgt
maar een achternaam. Eerste pinksterdag 2010 worden Adri en Mirjam verrast door
een bezoekje van de politie. Tonio ligt in kritieke toestand in het ziekenhuis
ze moeten er zo snel mogelijk heen. Tijdens de reis naar het ziekenhuis kijkt
Adri terug op het verleden, bijvoorbeeld denkt hij terug aan de geboorte van
Tonio.
Eenmaal
aangekomen in het ziekenhuis blijkt al snel dat Tonio het niet gaat halen.
Samen gaan ze voor de laatste keer bij hem kijken. Ze durven hem niet achter te
laten, hij mag niet alleen sterven. Nadat de beademing wordt stop gezet takelt
zijn lichaam snel af. Mirjam en Adri kunnen dit niet aanzien en vertrekken.
Mirjam
en Adri besluiten de begrafenis klein te houden. Alleen Tonio’s familie en zijn
beste vrienden zijn erbij. Het liefst zouden ze het meisje, waarmee Tonio de
week voor zijn dood een fotosessie heeft gehouden, uitnodigen alleen ze weten
niks van haar. Nadat Adri een rouwadvertentie voor de krant heeft geschreven
stomen de kaarten binnen. De een stelt vragen terwijl de andere medeleven en
steun toont.
De
verwerking van de dood gaat moeizaam. Ze willen er achter komen hoe de laatste
uren van Tonio waren. Jim, de beste vriend van Tonio, weet ze te vertellen dat
hij uit was gegaan, niet zoals gepland met het meisje van de fotosessie maar
met Dennis en Goscha . Beide worden ze uitgenodigd bij Adri en Mirjam thuis om ze
te vertellen hoe de avond is verlopen. Ze kunnen alle twee niks vertellen over
het meisje van de fotoshoot maar wel dat Tonio de laatste tijd erg gelukkig
was. Ook komen ze er achter dat Tonio een andere route fietsten naar huis, maar
waarom? Dennis en Jim gaan opzoek naar de foto’s van de shoot want die zijn nog
steeds spoorloos en besluiten een expositie te maken van alle andere foto’s van
Tonio omdat die zo mooi zijn. Een andere vriend komt er via Facebook achter dat
het meisje Jenny heet. Ze sporen haar op.
Inmiddels
zijn Adri en Mirjam eraan toe om de details over de dood van Tonio aan te
horen. Met de moeder van Mirjam gaat het niet zo goed. Ze wil zelfmoord plegen
door voor een auto te springen en zo bij Tonio te zijn. Ook heeft Mirjam het idee
dat Adri een nieuw kind wil, met een andere vrouw. Het gaat dus allemaal niet
zo goed.
Ze
ontmoeten Jenny. Tonio zou inderdaad met haar die zaterdag avond uitgaan met
haar maar het kwam er niet van. Ze hoorde pas later dat Tonio was overleden.
Aan het
eind van het boek gaat het steeds beter met Adri en Mirjam. Ze kopen een steen
voor Tonio’s graf en bezoeken de plek van het ongeluk. Als laatst durven ze
zelfs de videobeelden van het ongeluk te bekijken.
Het
boek eindigt met een uitspraak van Jenny:
‘Ja, ik geloof echt dat doden een bepaalde
energie voor ons achterlaten.’
Een
aantal opvallende aspecten zijn:
-
Vrij
aan het begin weet je al wat er aan de hand is met Tonio. Ik vraag me af waarom
Adri van der Heijde hier niet mee gewacht heeft want het is het belangrijkste
stuk van het boek.
- Adri en Mirjam wachten
lang met het uitzoeken van de details over het ongeluk. Zo gaan ze pas heel
laat naar de politie en gaan ze niet opzoek naar spullen die Tonio bij zich had
op het moment van het ongeluk.
-
Het
rauw proces is heel uitgebreid beschreven. Ik denk dat van der Heijde dit heeft
gedaan omdat je dan een goed beeld krijgt van hoe het verwerkingsproces is. Het
enorme verdriet wat ze hebben meegemaakt en hoe ze dat proberen te verwerken.
Informatie over de schrijver
Adrianus
Franciscus Theodorus (Adri) van der Heijde is geboren op 15 oktober 1951 in
Geldrop. Toen hij begon met publiceren schreef hij onder zijn initiale ,A. F.
Th. van der Heijde, en onder de naam Patrizio Canaponi. Van der Heijde schijft
autobiografische boeken maar het is niet zo dat de hoofdpersonen en gebeurtenissen
een weerspiegeling zijn van zijn leven. Een belangrijk werk van hem is de
cyclus ‘De tandeloze tijd’.
Adri is
getrouwd met een schrijfster/ journaliste, Mirjam Rotenstreich. op 15 mei 1988
wordt zijn enige zoon Tonio geboren, hij overlijdt op 23 mei 2010 nadat hij
geschept wordt door een auto. Dit is de reden dat van der Heijde het boek Tonio
schreef. Hij krijgt hiervoor in 2012 de Libris Literatuurprijs en de NS
Publieksprijs.
Eigen mening
Tonio
is een heel mooi boek. Het is verhaal sprak me erg aan omdat ik me steeds
realiseerde dat het echt gebeurd is. De indeling van het boek vond ik wel apart,
het leek net of het uit meerdere boeken bestond. Het boek is erg dik en heeft
me daarom veel tijd gekost om het uit te lezen. Ondanks dat het lang duurde blijft
het boek je boeien en wil je het toch uitlezen. Vanaf de eerste pagina zit je in
het boek alleen het rouwproces, dat bijna twee derde van het boek is, is naar mijn
idee net wat te uitgebreid. Ik zou dit boek zeker aan iedereen aanraden.
Recensies
Hier
kunt zijn twee gezaghebbende recensies van het boek Tonio:
